Węże budzą strach na całym świecie. Chociaż węże zostały udomowione w niektórych częściach Azji i Afryki, węże kojarzone są z niebezpiecznymi jadami, które mogą spowodować natychmiastową śmierć, jeśli nie amputację. Jad i działanie jadu różnią się w zależności od rodzaju węża. Ważne jest, aby wiedzieć o istniejących wężach, ponieważ w przypadku pobicia przez węża szczegóły dotyczące węża będą miały wpływ na Twoje leczenie.
Najbardziej śmiercionośne są węże małe i jadowite, które potrafią kamuflować się w swoim otoczeniu. Są trujące, ale trudne do zauważenia. To jest jak nieprzewidywalna śmierć. To są cechy żmii zielonej. Żmija należy do rodzaju Atheris składającego się z jadowitych żmij.
Żmija zielona jest powszechnie spotykana w tropikalnej Afryce Subsaharyjskiej, z wyjątkiem Afryki Południowej. Węże można także spotkać w niektórych lasach deszczowych. Węże są małe, ich dorosłe osobniki mierzą do 40 cm lub 16 cali od ciała do ogona.
Charakterystyczną cechą węży, która czyni je nieokreślonymi, jest ich trójkątna głowa i zielony kolor. Żmija zielona ma stosunkowo duże oczy z eliptycznymi źrenicami. Skala 1-3 rzędów oddziela oczy od części nadwargowej i 2-3 łuski od nosa.
Węże mają smukłe ciało o zwężających się rysach. Można je zauważyć po lekko skompresowanych elementach, które zmniejszają ich rozmiar. Jeśli przyjrzysz się uważnie wężom, zdasz sobie sprawę, że mają one łuski grzbietowe, które zachodzą na siebie oraz mocno spięte i wierzchołkowe wgłębienia łusek pokrywające ich ciało. Oceniając te łuski z boku, powinieneś zauważyć, że są one mniejsze niż łuski środkowe.
Węże te żyją głównie w regionach lasów deszczowych. Są nieśmiałymi wężami; żyją jak najdalej od działalności człowieka. Żyją na obszarach bardzo zielonych, pasujących do ich koloru. Chociaż węże są jadowite, nie są agresywne, ale reagują, jeśli zostaną zaniepokojone.
Populacja węży znacznie spadła wraz ze zniszczeniem środowiska leśnego. Zniszczenie ich siedlisk sprawia, że tradycyjnie zamknięty wąż znalazł się w nowym środowisku, w którym cierpi między innymi z powodu drapieżnictwa, którego skutkiem jest zmniejszenie ich populacji. Węże są ściśle nadrzewne, co oznacza, że żyją na drzewach. W rzadkich przypadkach można je znaleźć na ziemi lub w krzewach.
Żmija zielona żeruje na różnych małych płazach, jaszczurkach, ptakach, gryzoniach i innych wężach. W zależności od środowiska niektóre specjalizują się w żerowaniu na żabach, chociaż są to przeważnie oportuniści. Atakują swoją ofiarę z pozycji wiszącej na drzewach i pożerają ją po wstrzyknięciu w nią jadu. Wąż zwykle połyka swoją ofiarę.
Węże są jajożyworodne, co oznacza, że rozmnażają się poprzez jaja powstające w organizmie. Zwykle łączą się w pary w miesiącach od września do listopada, a w marcu i kwietniu rodzą młode, żywe węże.
Wąż wytwarza jad silnie hemotoksyczny, który powoduje u ludzi ból i obrzęk. Jad powoduje również problemy z krzepnięciem krwi. Ukąszenie może spowodować krwotok, ponieważ jad zapobiega krzepnięciu krwi. Ukąszenia tych węży są rzadkością, chyba że udasz się do ich siedliska.