Çalı engerekleri, Atheris cinsine ait bir grup küçük zehirli yılanın ortak terimidir. Afrika'nın Sahra altı ormanlık bölgelerine özgüdürler. Bu yaratıklar farklı görünümleri ve güçlü zehirleriyle tanınırlar. Bu yılanlar Viper ailesine aittir. Şu anda bilinen on çalı yılanı türü vardır.
Çalı engerekleri, uzunlukları 16 inç ila 2 buçuk fit arasında değişen küçük yılanlardır. Atheris cinsinin tüm üyelerinin, ince bir boyuna bağlı, belirgin bir üçgen kafası vardır. Çalı yılanlarının geniş, küt bir burnu ve belirgin bir kantusu vardır. Çalı yılanının hafifçe düzleştirilmiş, çok farklı bir gövdesi vardır. Güçlü kuyruğu ve sert pulları, ağaç dallarını tutup sarkmasına ve ardından kendisini hiçbir şeyden haberi olmayan avın üzerine fırlatmasına olanak tanır. Saf açık yeşilden alacalı kahverengi ve sarıya kadar çok çeşitli renk ve renk desenlerinde olabilirler. Dişiler genellikle erkeklerden daha büyüktür.
Çalı engerekleri ağaçta yaşar veya ağaçlarda yaşar. Sahra altı bölgesinin parçalanmış yağmur ormanı sistemi, benzersiz çalı yılanı türlerinin ortaya çıkmasına neden olan bir genetik izolasyon ortamı yarattı. Bu yılanlar genellikle birincil ve ikincil yağmur ormanı habitatlarında ve nadiren insan etkisindeki bölgelerde bulunur. Bush Viper'ın çeşitli türleri Kongo, Tanzanya, Zaire, Kenya ve Kamerun'un yanı sıra çevre bölgelerde de bulunabilir. Geniş habitatları ve ekolojik izolasyonları nedeniyle, farklı çalı engereği türleri farklı nişleri işgal edebilir ve çok çeşitli rakımlarda ve çevre koşullarında bulunabilir. Hatta tek bir alanda farklı türlerin katmanlaştığı veya farklı rakımlarda yaşadığı durumlar bile vardır. Çalı engerekleri çoğunlukla yağmur ormanlarında bulunan kurbağalar, kertenkeleler, sivri fareler, kemirgenler ve kuşlar gibi küçük gece hayvanları ile beslenir. Av genellikle pusuya düşürülür ve bu yılanların güçlü zehiri etkisini gösterene kadar tutulur. Dişiler ovovipardır, yani yavruları vücutlarında bulunan yumurtalarda tutarlar ve geliştikten sonra onları serbest bırakırlar. Çiftleşme genellikle Afrika kışının ardından Eylül ve Kasım aylarında yapılır ve yavrular Nisan ve Mart aylarında doğar. Bu sürüngenlerin uzak habitatları, doğru nüfus sayımlarının yapılmasını zorlaştırıyor, ancak bölgenin azalan orman alanı genel sayıları üzerinde yalnızca olumsuz bir etkiye sahip olabiliyor.
Çalı engereğinin zehri, kurbanın kanının delinme yarasını tıkamasını önlemesi açısından benzersizdir. Bu hemotoksik etki aynı zamanda yakındaki dokulara da zarar verir ve bu yılanların tercih ettiği av olan küçük kuşlara, memelilere ve sürüngenlere karşı son derece etkilidir. Atheris zehri nedeniyle bilinen tek bir insan ölümü vardır. Bu cinsin türlerine özel bir antivenin bulunmamaktadır.
Atheris türlerinin ağaçlarda yaşayan bir grup olması nedeniyle ağıllarında tırmanma yapılarına ihtiyaçları vardır. Ayrıca sürünebilecekleri veya saklanabilecekleri küçük, dar alanlara da ihtiyaç duyabilirler. Farklı türlerin değişen sıcaklık, nem ve beslenme gereksinimlerine ihtiyaç duymasına rağmen, esaret altında şaşırtıcı derecede iyi bir şekilde alışırlar.